De Engelse chef-kok Jamie Oliver heeft een passie voor Italië en heeft talloze Italiaanse gerechten in zijn kookboeken opgenomen. Volgens hem staat een gerecht met erwten in Italië bekend als sott'olio , wat letterlijk 'onder de olie' betekent. Die titel klopt niet, want 'sott'olio' is geen gerecht, maar een conserveringsmethode. De juiste term zou piselli sott'olio ('erwten onder de olie') moeten zijn.
Over het algemeen wordt dit gerecht gekoeld of op kamertemperatuur gegeten, omdat het volgens Jamie Oliver een echt zomergerecht is. Dat is natuurlijk ook complete onzin, want sott'olio is juist ontwikkeld om de Italianen van groenten te voorzien tijdens de sombere wintermaanden.
Zoals gezegd is sott'olio ontstaan als conserveringsmethode, waarmee verse groenten tot wel zes maanden houdbaar zijn. De extra vierge olijfolie voorkomt dat er zuurstof bij de groenten komt, waardoor bederf wordt voorkomen. Dit is vooral handig in streken waar de natuur niet altijd even gul is met aangenaam weer of vruchtbare grond.
Ingrediënten:
- 4 tot 6 grote handenvol erwten (ongeveer 2 kilo ongepeld)
- een klein bosje verse munt
- zout, peper
- sap van één citroen
- 2 deciliter extra vierge olijfolie
Voorbereiding:
Doe de erwten in een pan. Leg het bosje munt erop en breng een waterkoker met water aan de kook. Giet het kokende water over de erwten, maar niet meer dan nodig is om de erwten en munt net onder te zetten.
- Doe het deksel op de pan zodat het water weer kookt. Kook de erwten een paar minuten tot ze zacht zijn.
- Giet ze direct af in een vergiet en doe de erwten en munt in een kom.
- Bestrooi met een beetje zout en zwarte peper en pers er wat citroensap over.
- Bedek de erwten en munt met olijfolie. Meng alles goed. Laat de erwten een half uurtje staan voor het serveren, zodat de aroma's goed kunnen samensmelten.
|
| [De Griekse Arakas in Laderos] |
Maar natuurlijk hebben de Romeinen dit gerecht ook overgenomen van de Grieken. Zij beschouwden zichzelf als de culturele erfgenamen van die veel oudere beschaving. De Grieken aten (en eten nog steeds) soms arakas laderos , wat eigenlijk hetzelfde gerecht is als sott'olio. We kunnen die term zelfs herleiden tot het Oudgrieks, waar árakos (ἄρακος) 'erwt' betekende en laderós (λαδερός) 'olieachtig' of 'vettig'. De bereidingswijze is vrijwel hetzelfde, hoewel de munt vervangen kan worden door een ander geurig keukenkruid.
